Parviz Shahbazi

Ganje Hozour Program #701

برنامه شماره ۷۰۱ گنج حضور

Currently 4.15/5
1
2
3
4
5

out of 659 votes

Comments (0)

Set Stream Quality

دانلود برنامه با کیفیت بالا دانلود برنامه با کیفیت پایین



Support Ganje Hozour (حمایت از گنج حضور)
Link to this video/audio
Description برنامه شماره ۷۰۱ گنج حضور اجرا: پرویز شهبازی ۱۳۹۶ تاریخ اجرا: ۵ مارس ۲۰۱۸ ـ ۱۵ اسفند PDF متن نوشته شده برنامه با فرمت PDF ،تمامی اشعار این برنامه All Poems, PDF Format مولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۱۱۹۴ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 1194, Divan e Shams گر نِه‌ای دیوانه، رو مر خویش را دیوانه ساز گر چه صد ره مات گشتی، مهره دیگر بباز گر چه چون تاری ز زخمش، زخمه دیگر بزن بازگرد ای مرغ، گر چه خسته‌ای از چنگِ باز چند خانه گم کنی و یاوه گردی^(۱) گِردِ شهر؟ ور ز شهری نیز یاوه، با قَلاووزی^(۲) بساز اسبِ چوبین برتراشیدی که این اسبِ منست گر نه چوبینست اسبت خواجه، یک منزل بتاز دعوتِ حق نشنوی، آنگه دعاها می‌کنی شرم بادت، ای برادر، زین دعای بی‌نماز سر به سر راضی نه‌ای که سر بری از تیغِ حق کی دهد بو همچو عَنبَر^(۳) چونکه سیری و پیاز؟ گر نیازت را پذیرد شمسِ تبریزی ز لطف بعد از آن بر عرش نِه تو چار بالش بهرِ ناز مولوی، مثنوی، دفتر اول، بیت ۳۴۴۵ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 1, Line # 3445 وهم و فکر و حس و ادراکِ شما همچو نی دان مرکبِ کودک، هَلا مولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۲۴۶۴ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 2464, Divan e Shams در تو نهان چهارجو، هیچ نبینیش که کو همچو صفات و ذاتِ هو، هست نهان و ظاهری مولوی، مثنوی، دفتر چهارم، بیت ۴۶۲ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 4, Line # 462 بر مثالِ عنکبوت آن زشت‌خو پرده‌های گَنده را بر بافد او از لُعابِ^(۴) خویش پردهٔ نور کرد دیدهٔ ادراکِ خود را کور کرد گردنِ اسب ار بگیرد، بر خورَد^(۵) ور بگیرد پاش، بستاند لگد کم نشین بر اسبِ توسَن^(۶) بی‌ لگام عقل و دین را پیشوا کن وَالسَّلام اندرین آهنگ^(۷)، منگر سُست و پست کاندرین ره، صبر و شِقِّ اَنفُس است مولوی، مثنوی، دفتر چهارم، بیت ۱۰۴ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 4, Line # 104 آدمی را پوستِ نامَدبوغ^(۸) دان از رطوبت ها شده زشت و گران تلخ و تیز و مالشِ بسیار دِه تا شود پاک و لطیف و با فَرِه^(۹) ور نمی‌تانی رضا ده ای عَیار^(۱۰) گر خدا رنجت دهد بی‌اختیار که بلای دوست تطهیرِ شماست علمِ او بالای تدبیرِ شماست مولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۶۵۲ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 652, Divan e Shams تدبیر کند بنده و تقدیر نداند تدبیر به تقدیرِ خداوند نماند بنده چو بیندیشد، پیداست چه بیند حیله بکند، لیک خدایی نتواند زندانی مرگند همه خلق، یقین دان محبوس، تو را از تکِ زندان نرهاند دانی که در این کوی رضا بانگِ سگان چیست؟ تا هر که مُخَنُّث^(۱۱) بُوَد آنش بِرَمانَد حاشا ز سواری که بُوَد عاشقِ این راه که بانگِ سگِ کوی دلش را بِطَپانَد^(۱۲) مولوی، مثنوی، دفتر چهارم، بیت ۳۲۱ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 4, Line # 321 حیله‌های تیره اندر داوری پیشِ بینایان چرا می‌آوری؟ هر چه در دل داری از مکر و رُموز پیشِ ما رسواست و پیدا همچو روز گر بپوشیمش ز بنده‌پروری تو چرا بی ‌رویی^(۱۳) از حد می‌بری؟ از پدر آموز، کآدم در گناه خوش فرود آمد به سوی پایگاه مولوی، مثنوی، دفتر ششم، بیت ۴۲۵ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 6, Line # 425 چون بکاری جو، نروید غیرِ جو قرض تو کردی، ز که خواهی گرو؟ جرمِ خود را بر کسی دیگر منه هوش و گوش خود بدین پاداش ده جرم بر خود نه، که تو خود کاشتی با جزا و عدلِ حق کن آشتی رنج را باشد سبب بد کردنی بد ز فعلِ خود شناس از بخت نی آن نظر در بخت، چشم اَحوَل^(۱۴) کند کَلب^(۱۵) را کَهدانی^(۱۶) و کاهِل^(۱۷) کند متهم کن نفس خود را ای فتی متهم کم کن جزای عدل را توبه کن، مردانه سر آور به ره که فَمَنْ یَعْمَل بِمِثقالٍ یَرَه^* مردانه توبه كن و به هدايت در آی، زیرا هر کس عملی را به اندازه ذره ای انجام دهد جزای آن را می بیند. در فُسونِ^(۱۸) نفس کم شو غِرّه‌ای^(۱۹) که آفتابِ حق نپوشد ذرّه‌ای هست این ذرّاتِ جسمی ای مفید پیشِ این خورشیدِ جسمانی پدید هست ذرّاتِ خَواطِر^(۲۰) و افتِکار^(۲۱) پیشِ خورشید حقایق آشکار * قرآن کریم، سوره زلزال(۹۹)، آیه ۷،۸ Quran, Sooreh Zelzaal(#99), Line #7,8 فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ (۷) پس هر کس به اندازه ذره ای نیکی کند پاداش آن بیند. وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (۸) هر کس به اندازه ذره ای بدی کند جزای آن بیند. مولوی، مثنوی، دفتر چهارم، بیت ۱۶۵ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 4, Line # 165 چونکه بد کردی بترس، آمِن مباش زآنکه تخم است و برویانَد خداش چند گاهی او بپوشانَد که تا آیدت ز آن بد پشیمان و حیا مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۳۷۸۱ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 3781 آفتی نَبوَد بَتَر از ناشناخت تو بَرِ یار و ندانی عشق باخت یار را اَغیار^(۲۲) پنداری همی شادیی را نام بنهادی غمی این چنین نخلی که لطفِ یارِ ماست چونکه ما دزدیم، نخلش دارِ ماست این چنین مُشکین که زلفِ میرِ^(۲۳) ماست چون که بی‌عقلیم، این زنجیرِ ماست این چنین لطفی چو نیلی می‌رود چونکه فرعونیم، چون خون می‌شود خون همی‌گوید: من آبم، هین مریز یوسفم، گرگ از توام ای پُر ستیز تو نمی‌بینی که یارِ بردبار چونکه با او ضد شدی، گردد چو مار لَحمِ^(۲۴) او و شَحمِ^(۲۵) او دیگر نشد او چنان بد، جز که از مَنظَر نشد مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۴۲۰۹ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 4209 از خدا می‌خواه تا زین نکته‌ها در نلغزیّ و رسی در منتها زآنکه از قرآن، بسی گمره شدند زآن رَسَن قومی درونِ چَه شدند^ مر رَسَن را نیست جرمی ای عَنود^(۲۶) چون تو را سودای سربالا نبود قرآن کریم، سوره بقره(۲)، آیه ۲۶ Quran, Sooreh Baghareh(#2), Line #26 …يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَيَهْدِي بِهِ كَثِيرًا… … بسی را گمراه کند و بسی را بر راه راست آرد... مولوی، مثنوی، دفتر دوم، بیت ۱۴۴۲ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 2, Line # 1442 چونکه کُشته گردد این جسمِ گران زنده گردد هستی اسراردان جانِ او بیند بهشت و نار^(۲۷) را باز داند جملهٔ اسرار را وا نماید خونیانِ دیو را وا نماید دامِ خُدعِه^(۲۸) و ریو^(۲۹) را گاو کشتن هست از شرطِ طریق تا شود از زخمِ دُمَّش جان، مُفیق^(۳۰) گاوِ نفس خویش را زوتر بکش تا شود روحِ خَفی^(۳۱) زنده و بهُش مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۳۷۰۹ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 3709 چون جهان را دید ملکی بی‌قرار حازِمانه^(۳۲)، ساخت زآن حضرت حِصار تا به گاهِ مرگ، حِصنی^(۳۳) باشدش که نیابد خصم، راهِ مقصدش از پناهِ حق، حِصاری به ندید یورتگه^(۳۴) نزدیکِ آن دِز^(۳۵) برگزید مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۲۲۲۲ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 2222 بندگانِ حق، رحیم و بردبار خوی حق دارند در اصلاحِ کار مهربان، بی‌رَشوتان، یاری‌گران در مقامِ سخت و در روزِ گران هین بجو این قوم را ای مبتلا هین غنیمت دارشان پیش از بلا مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۳۶۰۲ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 3602 آدابُ الْـمُسْتَمِعینَ وَ الـْمُریدینَ عِنْدَ فَیْضِ الْحِکْمَةِ مِنْ لِسانِ الشِّیخ آداب شنوندگان و مریدان، آنگاه که سخنان حکمت آمیز از زبان شیخ جاری می شود. بر مَلولان، این مکرّر کردن است نزدِ من عمرِ مکرّر بردن است شمع از برقِ مکرّر بر شود خاک از تابِ مکرّر زر شود گر هزاران طالبند و یک مَلول از رسالت باز می‌مانَد رسول این رسولانِ ضمیرِ رازگو مُستَمِع^(۳۶) خواهند، اسرافیل‌خو نِخوَتی^(۳۷) دارند و کبری چون شهان چاکری خواهند از اهلِ جهان تا ادب هاشان بجا گه ناوری از رسالتشان چگونه بر خوری؟ کی رسانند آن امانت را به تو تا نباشی پیششان راکِع^(۳۸) دوتُو^(۳۹)؟ هر ادبشان کی همی‌آید پسند؟ کامدند ایشان ز ایوانِ بلند نه گدایانند کز هر خدمتی از تو دارند ای مُزَوِّر^(۴۰) منتی لیک با بی‌رغبتی ها ای ضمیر صدقهٔ سلطان بیفشان، وامگیر اسبِ خود را ای رسولِ آسمان در مَلولان منگر و اندر جهان فرّخ آن تُرکی^(۴۱) که استیزه نهد^(۴۲) اسبش اندر خندقِ آتش جهد گرم گرداند فَرَس را آنچنان که کند آهنگِ اوجِ آسمان چشم را از غیر و غیرت دوخته همچو آتش خشک و تر را سوخته گر پشیمانی بر او عیبی کند آتش اول در پشیمانی زند خود، پشیمانی نروید از عدم چون ببیند گرمیِ صاحب‌قدم مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۳۷۱۵ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 3715 زَهره نی مر زُهره را تا دم زند عقلِ کلّش چون ببیند، کم زند^(۴۳) من چه گویم؟ که مرا در دوخته‌ ست دَمگَهَم^(۴۴) را دَمگَهِ او سوخته ‌ست دودِ آن نارم، دلیلم من بر او دور از آن شه، باطِلٌ ما عَبَّرُوا من همچون دودی هستم که از آتشی بر می خیزد و دلیل بر وجود آن آتشم. و تاکنون هر تعبیر و توصیفی که از آن شاه حقیقت کرده اند باطل و یاوه است. خود نباشد آفتابی را دلیل جز که نورِ آفتابِ مستطیل^(۴۵) سایه که بْوَد تا دلیلِ او بُوَد؟ این بَسَستَش که ذلیلِ او بُوَد این جَلالَت^(۴۶) در، دلالت صادق است جمله ادراکات، پس او سابق است جمله ادراکات بر خرهای لنگ او سوارِ باد، پرّان چون خَدَنگ^(۴۷) گر گریزد، کس نیابد گَردِ شه ور گریزند، او بگیرد پیشِ ره جمله ادراکات را، آرام نی وقت میدان است، وقتِ جام نی آن یکی وهمی، چو بازی می‌پرد وآن دگر چون تیر، مَعبَر می‌درد وآن دگر چون کشتیِ با بادبان وآن دگر اندر تَراجُع^(۴۸)، هر زمان چون شکاری می‌نمایدشان ز دور جمله، حمله می‌فزایند آن طُیور^(۴۹) چونکه ناپیدا شود، حیران شوند همچو جغدان، سوی هر ویران شوند منتظر، چشمی به هم، یک چشم باز تا که پیدا گردد آن صیدِ بناز چون بماند دیر، گویند از مَلال صید بود آن خود عجب یا خود خیال؟ مصلحت آن است تا یک ساعتی قوتی گیرند و زور از راحتی (۱) یاوه گشتن: بیهوده گشتن (۲) قَلاووز: پیشرو لشکر، رهبر، راهنما (۳) عَنبَر: ماده‌ای خوش‌بو و خاکستری‌رنگ که در معده یا رودۀ عنبرماهی تولید و روی آب دریا جمع می‌شود. (۴) لُعاب: آب دهان، بزاق (۵) بر خورَد: برخوردار شود، کامران گردد (۶) اسبِ توسَن: اسب رام نشده و سرکش (۷) آهنگ: قصد و اراده، راه و رسم (۸) مَدبوغ: دبّاغی شده (۹) فَرِه: شأن و شوکت و شکوه، بزرگواری و عظمت (۱۰) عَیار: جوانمرد (۱۱) مُخَنُّث: بدکاره، مردی که حالات و اطوار زنان را از خود بروز بدهد (۱۲) طَپیدن: لرزیدن، بی‌آرام شدن، بی‌قراری کردن (۱۳) بی ‌رویی: گستاخی، بی شرمی، بی حیائی (۱۴) اَحوَل: لوچ، دوبین (۱۵) کَلب: سگ (۱۶) کَهدانی: اهل آخور ستور، پست و حقیر (۱۷) کاهِل: سست، تنبل (۱۸) فُسون: فریب (۱۹) غِرّه: مغرور شدن، فریفته شدن، مغرور به چیزی، فریفته (۲۰) خَواطِر: جمع خاطر، اندیشه ها (۲۱) اِفتِکار: اندیشیدن (۲۲) اَغیار: بیگانگان، جمع غیر (۲۳) میر: پادشاه، امیر (۲۴) لَحم: گوشت (۲۵) شَحم: پیه، چربی (۲۶) عَنود: ستیزه گر، معاند (۲۷) نار: آتش (۲۸) خُدعِه: فریب (۲۹) ریو: خُدعِه و نیرنگ (۳۰) مُفیق: بهوش آینده (۳۱) خَفی: پنهان (۳۲) حازِمانه: از روی احتیاط و دور اندیشی، حزم: دور اندیشی (۳۳) حِصن: دژ، قلعه (۳۴) یورتگه: جای بودن، منزلگاه، یورت کلمه ای ترکی و به معنی جا و مکان است (۳۵) دِز: دژ (۳۶) مُستَمِع: شنونده (۳۷) نِخوَت: تکبر، فخر کردن (۳۸) راکِع: رکوع کننده (۳۹) دوتُو: خمیده، دولا (۴۰) مُزَوِّر: تزویرکننده، دورو، دروغ‌گو (۴۱) تُرک: در اینجا به معنی جنگاور و مجاهد دلاور (۴۲) استیزه نهد: جنگ و جهاد کند (۴۳) کم زدن: خود را کم انگاشتن، فروتنی و تواضع (۴۴) دَمگَه: دمگاه، محل کار گذاشتن دم در کوره آهنگری. در اینجا به معنی دهان و نطق و کلام است. (۴۵) آفتابِ مستطیل: آفتاب عظیم و گسترده (۴۶) جَلالَت: بزرگی، شکوه (۴۷) خَدَنگ: تیر، قسمتی از چوب گز که با آن زین و تیر می ساختند (۴۸) تَراجُع: بازگشت (۴۹)‌ طُیور: جمع طیر، پرندگان، مرغان ********************** تمام اشعار برنامه بر اساس فرمت سایت گنج نما برای جستجوی آسان** مولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۱۱۹۴ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 1194, Divan e Shams گر نه‌ای دیوانه رو مر خویش را دیوانه ساز گر چه صد ره مات گشتی مهره دیگر بباز گر چه چون تاری ز زخمش زخمه دیگر بزن بازگرد ای مرغ گر چه خسته‌ای از چنگ باز چند خانه گم کنی و یاوه گردی گرد شهر ور ز شهری نیز یاوه با قلاووزی بساز اسب چوبین برتراشیدی که این اسب منست گر نه چوبینست اسبت خواجه یک منزل بتاز دعوت حق نشنوی آنگه دعاها می‌کنی شرم بادت ای برادر زین دعای بی‌نماز سر به سر راضی نه‌ای که سر بری از تیغ حق کی دهد بو همچو عنبر چونکه سیری و پیاز گر نیازت را پذیرد شمس تبریزی ز لطف بعد از آن بر عرش نه تو چار بالش بهر ناز مولوی، مثنوی، دفتر اول، بیت ۳۴۴۵ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 1, Line # 3445 وهم و فکر و حس و ادراک شما همچو نی دان مرکب کودک هلا مولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۲۴۶۴ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 2464, Divan e Shams در تو نهان چهارجو هیچ نبینیش که کو همچو صفات و ذات هو هست نهان و ظاهری مولوی، مثنوی، دفتر چهارم، بیت ۴۶۲ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 4, Line # 462 بر مثال عنکبوت آن زشت‌خو پرده‌های گنده را بر بافد او از لعاب خویش پردهٔ نور کرد دیدهٔ ادراک خود را کور کرد گردن اسب ار بگیرد بر خورد ور بگیرد پاش بستاند لگد کم نشین بر اسب توسن بی‌ لگام عقل و دین را پیشوا کن والسلام اندرین آهنگ منگر سست و پست کاندرین ره صبر و شق انفس است مولوی، مثنوی، دفتر چهارم، بیت ۱۰۴ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 4, Line # 104 آدمی را پوست نامدبوغ دان از رطوبت ها شده زشت و گران تلخ و تیز و مالش بسیار ده تا شود پاک و لطیف و با فرِه ور نمی‌تانی رضا ده ای عیار گر خدا رنجت دهد بی‌اختیار که بلای دوست تطهیر شماست علم او بالای تدبیر شماست مولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۶۵۲ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 652, Divan e Shams تدبیر کند بنده و تقدیر نداند تدبیر به تقدیر خداوند نماند بنده چو بیندیشد پیداست چه بیند حیله بکند لیک خدایی نتواند زندانی مرگند همه خلق یقین دان محبوس تو را از تک زندان نرهاند دانی که در این کوی رضا بانگ سگان چیست تا هر که مخنث بود آنش برماند حاشا ز سواری که بود عاشق این راه که بانگ سگ کوی دلش را بطپاند مولوی، مثنوی، دفتر چهارم، بیت ۳۲۱ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 4, Line # 321 حیله‌های تیره اندر داوری پیش بینایان چرا می‌آوری هر چه در دل داری از مکر و رموز پیش ما رسواست و پیدا همچو روز گر بپوشیمش ز بنده‌پروری تو چرا بی ‌رویی از حد می‌بری از پدر آموز کآدم در گناه خوش فرود آمد به سوی پایگاه مولوی، مثنوی، دفتر ششم، بیت ۴۲۵ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 6, Line # 425 چون بکاری جو نروید غیرِ جو قرض تو کردی ز که خواهی گرو جرم خود را بر کسی دیگر منه هوش و گوش خود بدین پاداش ده جرم بر خود نه که تو خود کاشتی با جزا و عدل حق کن آشتی رنج را باشد سبب بد کردنی بد ز فعل خود شناس از بخت نی آن نظر در بخت چشم احول کند کلب را کهدانی و کاهل کند متهم کن نفس خود را ای فتی متهم کم کن جزای عدل را توبه کن مردانه سر آور به ره که فمن یعمل بمثقال یره^* مردانه توبه كن و به هدايت در آی، زیرا هر کس عملی را به اندازه ذره ای انجام دهد جزای آن را می بیند. در فسون نفس کم شو غره‌ای که آفتاب حق نپوشد ذره‌ای هست این ذرات جسمی ای مفید پیشِ این خورشید جسمانی پدید هست ذرات خواطر و افتکار پیش خورشید حقایق آشکار * قرآن کریم، سوره زلزال(۹۹)، آیه ۷،۸ Quran, Sooreh Zelzaal(#99), Line #7,8 فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ (۷) پس هر کس به اندازه ذره ای نیکی کند پاداش آن بیند. وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (۸) هر کس به اندازه ذره ای بدی کند جزای آن بیند. مولوی، مثنوی، دفتر چهارم، بیت ۱۶۵ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 4, Line # 165 چونکه بد کردی بترس آمن مباش زآنکه تخم است و برویاند خداش چند گاهی او بپوشاند که تا آیدت ز آن بد پشیمان و حیا مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۳۷۸۱ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 3781 آفتی نبود بتر از ناشناخت تو برِ یار و ندانی عشق باخت یار را اغیار پنداری همی شادیی را نام بنهادی غمی این چنین نخلی که لطف یارِ ماست چونکه ما دزدیم نخلش دار ماست این چنین مشکین که زلف میرِ ماست چون که بی‌عقلیم این زنجیر ماست این چنین لطفی چو نیلی می‌رود چونکه فرعونیم چون خون می‌شود خون همی‌گوید من آبم هین مریز یوسفم گرگ از توام ای پر ستیز تو نمی‌بینی که یار بردبار چونکه با او ضد شدی گردد چو مار لحم او و شحم او دیگر نشد او چنان بد جز که از منظر نشد مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۴۲۰۹ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 4209 از خدا می‌خواه تا زین نکته‌ها در نلغزی و رسی در منتها زآنکه از قرآن بسی گمره شدند زآن رسن قومی درون چه شدند^ مر رسن را نیست جرمی ای عنود چون تو را سودای سربالا نبود قرآن کریم، سوره بقره(۲)، آیه ۲۶ Quran, Sooreh Baghareh(#2), Line #26 …يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَيَهْدِي بِهِ كَثِيرًا… … بسی را گمراه کند و بسی را بر راه راست آرد... مولوی، مثنوی، دفتر دوم، بیت ۱۴۴۲ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 2, Line # 1442 چونکه کشته گردد این جسم گران زنده گردد هستی اسراردان جان او بیند بهشت و نار را باز داند جملهٔ اسرار را وا نماید خونیان دیو را وا نماید دام خدعه و ریو را گاو کشتن هست از شرط طریق تا شود از زخم دمش جان مفیق گاوِ نفس خویش را زوتر بکش تا شود روح خفی زنده و بهش مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۳۷۰۹ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 3709 چون جهان را دید ملکی بی‌قرار حازِمانه ساخت زآن حضرت حصار تا به گاه مرگ حصنی باشدش که نیابد خصم راه مقصدش از پناه حق حصاری به ندید یورتگه نزدیک آن دز برگزید مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۲۲۲۲ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 2222 بندگان حق رحیم و بردبار خوی حق دارند در اصلاح کار مهربان بی‌رشوتان یاری‌گران در مقام سخت و در روزِ گران هین بجو این قوم را ای مبتلا هین غنیمت دارشان پیش از بلا مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۳۶۰۲ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 3602 آدابُ الْـمُسْتَمِعینَ وَ الـْمُریدینَ عِنْدَ فَیْضِ الْحِکْمَةِ مِنْ لِسانِ الشِّیخ آداب شنوندگان و مریدان، آنگاه که سخنان حکمت آمیز از زبان شیخ جاری می شود. بر ملولان این مکرر کردن است نزد من عمرِ مکرر بردن است شمع از برق مکرر بر شود خاک از تاب مکرر زر شود گر هزاران طالبند و یک ملول از رسالت باز می‌ماند رسول این رسولان ضمیرِ رازگو مستمع خواهند اسرافیل‌خو نخوتی دارند و کبری چون شهان چاکری خواهند از اهل جهان تا ادب هاشان بجا گه ناوری از رسالتشان چگونه بر خوری کی رسانند آن امانت را به تو تا نباشی پیششان راکع دوتو هر ادبشان کی همی‌آید پسند کامدند ایشان ز ایوان بلند نه گدایانند کز هر خدمتی از تو دارند ای مزور منتی لیک با بی‌رغبتی ها ای ضمیر صدقهٔ سلطان بیفشان وامگیر اسب خود را ای رسول آسمان در ملولان منگر و اندر جهان فرخ آن ترکی که استیزه نهد اسبش اندر خندق آتش جهد گرم گرداند فرس را آنچنان که کند آهنگ اوج آسمان چشم را از غیر و غیرت دوخته همچو آتش خشک و تر را سوخته گر پشیمانی بر او عیبی کند آتش اول در پشیمانی زند خود پشیمانی نروید از عدم چون ببیند گرمی صاحب‌قدم مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۳۷۱۵ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 3715 زهره نی مر زهره را تا دم زند عقل کلش چون ببیند کم زند من چه گویم که مرا در دوخته‌ ست دمگهم را دمگه او سوخته ‌ست دود آن نارم دلیلم من بر او دور از آن شه باطل ما عبروا من همچون دودی هستم که از آتشی بر می خیزد و دلیل بر وجود آن آتشم. و تاکنون هر تعبیر و توصیفی که از آن شاه حقیقت کرده اند باطل و یاوه است. خود نباشد آفتابی را دلیل جز که نورِ آفتاب مستطیل سایه که بود تا دلیل او بود این بسستش که ذلیل او بود این جلالت در دلالت صادق است جمله ادراکات پس او سابق است جمله ادراکات بر خرهای لنگ او سوارِ باد پران چون خدنگ گر گریزد کس نیابد گرد شه ور گریزند او بگیرد پیش ره جمله ادراکات را آرام نی وقت میدان است وقت جام نی آن یکی وهمی چو بازی می‌پرد وآن دگر چون تیر معبر می‌درد وآن دگر چون کشتی با بادبان وآن دگر اندر تراجع هر زمان چون شکاری می‌نمایدشان ز دور جمله حمله می‌فزایند آن طیور چونکه ناپیدا شود حیران شوند همچو جغدان سوی هر ویران شوند منتظر چشمی به هم یک چشم باز تا که پیدا گردد آن صید بناز چون بماند دیر گویند از ملال صید بود آن خود عجب یا خود خیال مصلحت آن است تا یک ساعتی قوتی گیرند و زور از راحتی
Tags 701 ۷۰۱

Comments

Be the first to comment

Parviz Shahbazi
Ganje Hozour Program #701
برنامه شماره ۷۰۱ گنج حضور
Category:
برنامه های تصویری گنج حضور
برنامه های تصویری ۸۰۰ - ۷۰۱
Views: 13,582
Submitted by: admin, Mar 07 2018

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #710
برنامه شماره ۷۱۰ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #772
برنامه شماره ۷۷۲ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #708
برنامه شماره ۷۰۸ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #763
برنامه شماره ۷۶۳ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #719
برنامه شماره ۷۱۹ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #714
برنامه شماره ۷۱۴ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #704
برنامه شماره ۷۰۴ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #764
برنامه شماره ۷۶۴ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #724
برنامه شماره ۷۲۴ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #753
برنامه شماره ۷۵۳ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #756
برنامه شماره ۷۵۶ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #787
برنامه شماره ۷۸۷ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #794
برنامه شماره ۷۹۴ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #759
برنامه شماره ۷۵۹ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #739
برنامه شماره ۷۳۹ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #723
برنامه شماره ۷۲۳ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #730
برنامه شماره ۷۳۰ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #773
برنامه شماره ۷۷۳ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #795
برنامه شماره ۷۹۵ گنج حضور

Parviz Shahbazi Ganje Hozour Program #800
برنامه شماره ۸۰۰ گنج حضور

BOOKMARK VIDEO/AUDIO:

حمایت گنج حضور

بیننده عزیز برنامه گنج حضور:

با سلام و احوالپرسی، با تشکر و قدردانی ازشما که این برنامه را تماشا می کنید، از شما تقاضا داریم که عضو خانواده گنج حضور شوید و به هر اندازه که می توانید و می خواهید این برنامه و تلویزیون را ،هر ماهه، حمایت مالی کنید. لطفاً به این امر مهم توجه فرمایید که برای ادامه خدمات فرهنگی این تلویزیون حمایت مالی اشخاصی که از آن استفاده می کنند، ضروری است. این تلویزیون منبع دیگری برای درآمد ندارد. لطفاً تصمیم خود را در این مورد به ایمیل: support@parvizshahbazi.com اطلاع دهید.

در صورت لزوم با ‍پشتیبانی گنج حضور با شماره 001-438-686-7580 تماس بگیرید.

حمایت مالی به روشهای آسان زیر امکان پذیر است:

۱- از طریق کردیت کارت و Paypal

۲- از طریق دادن کردیت کارت خودتان به ما، تا هر ماهه به مقداری که شما می خواهید، بعنوان حق عضویت، چارج شود.

۳- از طریق فرستادن چک به آدرس زیر:

Parviz Shahbazi

P.O. Box 745 Woodland Hills, CA

91365 USA.

۴- از طریق فرستادن پول نقد به حساب بانکی گنج حضور، از تمام نقاط دنیا غیر از ایران، یا واریز (Deposit) کردن از نقاط مختلف آمریکا یا کانادا، به شرح زیر:

WELLS FARGO BANK

6001 Topanga Canyon Blvd
Woodland Hills, CA

91367 USA.

Beneficiary Name: TREASURE OF PRESENCE FOUNDATION, INC.

Account #: 9375957264 Routing: 121000248

Swift #WFBIUS6S