Parviz Shahbazi

Ganje Hozour audio Program #666

برنامه صوتی شماره ۶۶۶ گنج حضور

  • Currently 4.07/5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
out of 401 votes
Comments (1)

    
Lights off
Sorry, your favorites list is FULL.

Support Ganje Hozour (حمایت از گنج حضور)

Link to this video/audio

Description

برنامه صوتی شماره ۶۶۶ گنج حضور

اجرا: پرویز شهبازی




مولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۳۰۱۲

 Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 3012, Divan e Shams


ای دلِ چون آهنت بوده چو آیینه‌ای

آینه با جانِ من، مونسِ دیرینه‌ای

در دل آیینه من، در دلِ من آینه

تن که بُوَد؟ مُحدَثی(۱)، دی و پَریرینه‌ای(۲)

خواجه چرایی چنین؟ کز تو رمد عشقِ دین

زانکه همی ‌بیندت احمدِ پارینه‌ای(۳)

مرغِ گُزینی یقین، دانه شیرین بچین

کآمد از سوی چین، مرغِ تو را چینه‌ای(۴)

شیر خدایی، خدا، شیرِ نرت نام داد

از چه سبب گشته‌ای، همدم بوزینه‌ای؟

صورتِ تن را مبین، زانکه نه درخوردِ توست

پوشد سلطان گهی خرقه پشمینه‌ای

هین، دل خود را تمام، در کفِ دلبر سپار

تا که نپوسد دلت در حسد و کینه‌ای

سینه پاکی که او گشت خوش و عشق خو

سینه سینا بُوَد، فرش چنین سینه‌ای

تشنه آن شربتی، خسته آن ضربتی

تا تو در این غربتی، نیست طُمَأنینه‌ای(۵)

هست خرد چون شِکر، هست صُوَر همچو نی

هست معانی چو می، حرف چو قَنّینه‌ای(۶)

خوب چو نَبوَد عروس، خوش نشود زو نفوس

از حَفَه و از رَفَه(۷)، ز اطلس و زَرّینه‌ای

چون نروی زین جهان، سویِ خراباتِ جان

در عوضِ می بگیر، بی‌مزه تَرخینه‌ای(۸)

خانه تن را بساز، باغچه و گلشنی

گوشه دل را بساز، مسجدِ آدینه‌ای

هر نَفَسی شاهدی، در نظر واحدی

آوردش بر طبق، نادره لوزینه‌ای(۹)

خامش با مرغ خاک(۱۰)، قصّه دریا مگو

بکر چه عرضه کنی بر شَهِ(۱۱) عِنّینه‌ای(۱۲)؟


مولوی، مثنوی، دفتر ششم، بیت ۱۰۱۹

Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 6, Line # 1019


همچنان کز چشمهٔ چشمِ تو نور

او روان کرده ست بی‌ بُخل(۱۳) و فُتور(۱۴)

نه ز پیه آن مایه دارد، نه ز پوست

روی‌پوشی کرد در ایجاد، دوست

در خَلایِ(۱۵) گوش، بادِ جاذبش

مُدرِکِ(۱۶) صِدقِ کلام و کاذبش

آن چه باد است اندر آن خُرد استخوان؟

کو پذیرد حرف و صوتِ قصّه‌خوان

استخوان و باد، روپوش است و بس

در دو عالَم غیر یزدان نیست کس

مُستَمِع او، قایل او، بی‌احتجاب

زآنکه اَلـْاُذْنان مِنَ الرَّأس ای مُثاب(۱۷)


مولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۲۸۴۷

 Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 2847, Divan e Shams


دل بی‌قرار را گو که چو مُستَقَر نداری

سوی مُستَقَرِّ اصلی ز چه رو سفر نداری

به دم خوش سحرگه همه خلق زنده گردد

تو چگونه دلستانی که دم سحر نداری

تو چگونه گلستانی که گلی ز تو نروید

تو چگونه باغ و راغی که یکی شجر نداری


مولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۱۵۳۷

 Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 1537, Divan e Shams


چرا شاید چو ما شه زادگانیم

که جز صورت ز یک دیگر ندانیم

چو مرغ خانه تا کی دانه چینیم

چه شد دریا چو ما مرغابیانیم


مولوی، مثنوی، دفتر دوم، بیت ۳۷۶۶

Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 2, Line # 3766


تخم بَطّی(۱۸) گرچه مرغ خانگی

زیر پرِّ خویش کردت دایگی

مادر تو بَطِّ آن دریا بدست

دایه‌ات خاکی بد و خشکی‌پرست

میل دریا، که دل تو اندرست

آن طبیعت، جانت را از مادرست

میل خشکی، مر تو را زین دایه است

دایه را بگذار، کو بَدرایه(۱۹) است

دایه را بگذار بر خشک و بران

اندر آ در بحر معنی چون بَطان

گر ترا مادر بترساند ز آب

تو مترس و سوی دریا ران شتاب

تو بَطی، بر خشک و بر تر زنده‌ای

نی چو مرغ خانه، خانه‌گنده‌ای

تو ز کَرَّْمنَا* بنی آدم شهی

هم به خشکی، هم به دریا پا نهی

که حَمَلْنَاهُمْ علی الْبَحْرِ بجان

از حَمَلْنَاهُمْ علی الْبَر پیش ران


* قرآن کریم، سوره اسراء(۱۷)، آیه ۷۰

Quran, Sooreh Asraa(#17), Ayeh #70


وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَىٰ كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلً


به راستی که فرزندان آدم را گرامی داشتیم و آنان را در خشکی و دریا [بر مرکب] مراد روانه داشتیم و به ایشان از پاکیزه‌ها روزی دادیم و آنان را بر بسیاری از آنچه آفریده‌ایم چنانکه باید و شاید برتری بخشیدیم‌.


مولوی، مثنوی، دفتر دوم، بیت ۶۶

Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 2, Line # 66


گر نبودی حسِّ دیگر مر ترا

جز حس حیوان، ز بیرون هوا 

پس بنی‌آدم مکرم کی بدی

کی به حس مشترک محرم شدی

 

مولوی، مثنوی، دفتر ششم، بیت ۱۰۳۴

Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 6, Line # 1034


بخش ۳۰ - خندیدن جُهود و پنداشتن کی صِدّیق مغبون است در این عقد


قهقهه زد آن جُهودِ سنگ‌دل

از سَرِ افسوس و طنز و غشّ و غلّ(۲۰)

گفت صدیقش که این خنده چه بود؟

در جواب پرسش، او خنده فزود

گفت: اگر جِدّت نبودی و غَرام(۲۱)

در خریداریِ این اَسوَد غلام(۲۲)

من ز استیزه نمی‌جوشیدمی

خود به عُشرِ(۲۳) اینْش بفروشیدمی

کو به نزد من نیرزد نیم دانگ(۲۴)

تو گران کردی بهایش را به بانگ

پس جوابش داد صِدّیق ای غَبی(۲۵)

گوهری دادی به جوزی(۲۶) چون صَبی(۲۷)

کو به نزد من همی‌ارزد دو کون

من به جانش ناظرستم، تو به لون(۲۸)

زرِّ سرخ است او، سیه‌تاب(۲۹) آمده

از برای رشک این احمق‌کده

دیدهٔ این هفت رنگِ جسم ها

در نیابد زین نقاب آن روح را

گر مِکیسی(۳۰) کردیی در بَیع(۳۱)، بیش

دادمی من جمله ملک و مال خویش

ور مِکاس افزودیی، من ز اهتمام

دامنی زر کردمی از غیر وام

سهل دادی زانکه ارزان یافتی

دُر ندیدی، حُقّه(۳۲) را نشکافتی

حُقّهٔ سربسته جهل تو بداد

زود بینی که چه غَبنَت(۳۳) اوفتاد

حُقّهٔ پر لعل را دادی به باد

هم‌چو زنگی در سیه‌رویی تو شاد

عاقبت واحَسرَتا(۳۴) گویی بسی

بخت و دولت را فروشد خود کسی؟

بخت با جامهٔ غلامانه رسید

چشم بدبختت به جز ظاهر ندید

او نمودت بندگیِّ خویشتن

خوی زشتت کرد با او مکر و فن

این سیه‌ اَسرارِ تن ‌اِسپید را

بت‌پرستانه بگیر ای ژاژخا(۳۵)

این تو را و آن مرا، بردیم سود

هین لَکُم دِینٌ وَلی** دین ای جُهود


این غلام را بگیر و در عوض بلال را به من بده. ما هر دو سود برده ایم. اما سود تو مجازی است و سود من حقیقی. ای کافر به هوش باش که دین شما برای شما و دین من برای من است.


خود سزای بت‌پرستان این بُوَد

جُلَّش(۳۶) اطلس، اسپ او چوبین بُوَد

هم‌چو گورِ کافران پر دود و نار

وز برون بر بسته صد نقش و نگار

هم‌چو مال ظالمان، بیرون جمال

وز درونش خونِ مظلوم و وَبال(۳۷)

چون منافق از برون صَوم و صَلات(۳۸)

وز درون خاکِ سیاهِ بی‌نبات

هم‌چو ابری، خالیی پُر قَرّ و قُر(۳۹)

نه در او نفع زمین، نه قوتِ بُر(۴۰)

هم‌چو وعدهٔ مکر و گفتار دروغ

آخرش رسوا و اول با فروغ

بعد از آن بگرفت او دست بلال

آن ز زخم ضِرسِ(۴۱) محنت چون خِلال(۴۲)

شد خِلالی، در دهانی راه یافت

جانبِ شیرین‌زبانی می‌شتافت

چون بدید آن خسته، روی مصطفی

خَرَّ(۴۳) مَغْشِیّاً(۴۴)*** فتاد او بر قَفا(۴۵)


همینکه بلال مجروح، رخسار محمد را دید بیهوش شد و طاقباز روی زمین افتاد


تا به دیری بی‌خود و بی‌خویش ماند

چون به خویش آمد، ز شادی اشک راند


** قرآن کریم، سوره کافرون(۱۰۹)، آیه ۶

Quran, Sooreh Kaferoon(#109), Ayeh #6


لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ 


دین شما برای خودتان، و دین من برای خودم.



*** قرآن کریم، سوره اعراف(۷)، آیه ۱۴۳

Quran, Sooreh Araaf(#7), Ayeh #143


… فَلَمَّا تَجَلَّىٰ رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَخَرَّ مُوسَىٰ صَعِقًا…


… چون پروردگارش بر کوه جلوه کرد، آن را متلاشی نمود و موسی بی هوش شد …




(۱) مُحدَث: موجودی که نبود، علّتی او را بعد پدید آورده است، جدیداً ایجاد شده.


(۲) پریر: پریروز

پَریرینه: نو رسیده، نو آمده، اتفاق پریروز


(۳) احمدِ پارینه: همان شخص نخستین، بی هیچ گونه تبدّل و تغیّری، شخص تغییر ناپذیر


(۴) چینهدانه


(۵) طُمَأنینه: آرامش، سکون قلب، قرار گرفتن


(۶) قَنّینه: شیشه شراب، صراحی


(۷) حَفَه و رَفَه: پیرایش و آرایش 


(۸) تَرخینه‌: نوعی آش گندم و آن بلغوری است که در شیر یا آب انگور خیس کنند، با ادویه و سبزی بجوشانند، گلوله هایی خشک از آن تهیه کنند و به وقت حاجت با غوره یا شیره بپزند.


(۹) لوزینهحلوای بادام


(۱۰) مرغ خاک: مرغانی که در خشکی زیست می کنند


(۱۱) شَه: مخفف شاه، داماد


(۱۲) عِنّینه: ناتوان در امور جنسی


(۱۳) بُخل: بخیلی کردن، امساک، دریغ کردن


(۱۴) فُتور: سستی


(۱۵) خَلا: فضای خالی


(۱۶) مُدرِک: دریابنده، کسی که چیزی را درک می‌کند


(۱۷) مُثاب: اجر و پاداش‌ گرفته


(۱۸) بَطّمرغابی


(۱۹) بَدرایه: بداندیش


(۲۰) غشّ و غلّكينه و ريا


(۲۱) غَرام: عشق، شیفتگی 


(۲۲) اَسوَد غلام: غلام سیاه 


(۲۳) عُشر: یک دهم


(۲۴) نیم دانگ: نیم پشیز، دانگ معادل ربع درهم است.


(۲۵) غَبیکودن، سبک مغز


(۲۶) جوزگردو


(۲۷) صَبی: کودک، جمع: صِبیان


(۲۸) لون: رنگ


(۲۹) سیه‌تاب: به رنگ سیاه


(۳۰) مِکیس: مِکاس، چانه زدن در معامله


(۳۱) بَیع: خرید و فروش


(۳۲) حُقّه: ظرفی کوچک و مدوّر با دری جدا از چوب یا عاج که در آن لعل و جواهر می نهند 


(۳۳) غَبن: زیان آوردن بر کسی در داد و ستد و معامله، زیان یافتن در خرید و فروش


(۳۴)‌ واحَسرَتا: ای دریغ، ای حسرت


(۳۵) ژاژخا: بیهوده‌گو، یاوه‌ گو


(۳۶) جُلّ: پالان


(۳۷) وَبال: عذاب اُخروی، سختی و عذاب


(۳۸) صَوم و صَلات:‌ روزه و نماز


(۳۹) قَرّ و قُر: تندر، آسمان غُرُمبه


(۴۰) بُرّگندم


(۴۱) ضِرس: دندانهای آسیا، دندان


(۴۲) خِلال:‌ چوب باریک


(۴۳)‌ خَرَّ: فعل ماضی به معنی افتاد


(۴۴) مَغْشِیّاً: از فعل غَشِیَ یَغشِی به معنی بیهوش و غش کرده


(۴۵) قَفاپشت گردن

Tags



Comments

  1. shirin7sh
    7 years, 4 months ago

    رحم است به حال منِ گم‌کرده حقیقت
    آیینهٔ خورشیدم و
    با سایه دچارم

Sign in or sign up to post comments.
Parviz Shahbazi
Ganje Hozour audio Program #666
برنامه صوتی شماره ۶۶۶ گنج حضور
Category:
برنامه های صوتی گنج حضور
برنامه های صوتی ۷۰۰ - ۶۰۱
Views: 10,507
Submitted by: admin, Jul 06 2017






حمایت گنج حضور


 بیننده عزیز برنامه گنج حضور:

  با سلام و احوالپرسی، با تشکر و قدردانی ازشما که این برنامه را تماشا می کنید، از شما تقاضا  داریم که عضو خانواده گنج حضور شوید و به هر اندازه که می توانید و می خواهید این برنامه و تلویزیون را ،هر ماهه، حمایت مالی کنید. لطفاً به این امر مهم توجه فرمایید که برای ادامه خدمات  فرهنگی این تلویزیون حمایت مالی اشخاصی که از آن استفاده می کنند، ضروری است. این تلویزیون منبع دیگری برای درآمد ندارد. لطفاً تصمیم خود را در این مورد به ایمیل: support@parvizshahbazi.com اطلاع دهید.


در صورت لزوم با ‍پشتیبانی گنج حضور با شماره 001-438-686-7580 تماس بگیرید.


حمایت مالی به روشهای آسان زیر امکان پذیر است:

     

   
   

    ۱- از طریق کردیت کارت و Paypal







۲- از طریق دادن کردیت کارت خودتان به ما، تا هر ماهه به مقداری که شما می خواهید، بعنوان حق عضویت، چارج شود.





۳- از طریق فرستادن چک به آدرس زیر: 







Parviz Shahbazi

P.O. Box 745 Woodland Hills, CA

91365 USA. 







               

۴- از طریق فرستادن پول نقد به حساب بانکی گنج حضور، از تمام نقاط دنیا غیر از ایران، یا واریز (Deposit) کردن از نقاط مختلف آمریکا یا کانادا، به شرح  زیر:



 

 

 

WELLS FARGO BANK



6001 Topanga Canyon Blvd
Woodland Hills, CA

91367 USA.

Beneficiary Name: TREASURE OF PRESENCE FOUNDATION, INC.


Account #: 9375957264 Routing: 121000248


Swift #WFBIUS6S